Dag 1 Amsterdam Minneapolis
16 mei 2014 - Minneapolis, Minnesota, Verenigde Staten
Rise and shine... Al lekker vroeg op vanochtend. Gayle zou nog even een huissleutel halen en ik zoals gewoonlijk nog een aantal last minute dingen te doen.
Met wat wasgoed in mijn handen liep ik de trap af, waar de leuning nog niet teruggeplaatst is. Halverwege de trap stootte ik keihard mijn elleboog. Vloekend van de pijn liep ik verder en na eenmaal het wasgoed op zn plek te hebben gelegd, wreef ik om de scherpe pijn te verzachten. Bloed... overal bloed. Ik kreeg even een nervous breakdown op dat moment.
Gelukkig was Gayle er snel en zijn we naar mijn huisarts gesjeest.
Na een aantal hechtingen en verband plus een goed werkende verdoving kon ik thuis weer verder.
Toen ik mijn koffer gepakt en al in de hal zette, zag ik opeens een scheur van 15cm aan de zijkant. Pff die had de 2 verhuizingen niet overleefd.
Gelukkig zijn er in de familie Powell meer koffers en is alles op tijd goed gekomen.
Eenmaal op Schiphol nog even Thomas gedag gezegd. Eindelijk heeft hij weer eens dienst wanneer ik reis en ik reis toch redelijk vaak ;) Na een vlotte check in en een knipoog van de marechaussee (ga je lekker shoppen in New York vroeg hij), was ik achter de douane eindelijk stressvrij, zoals Erwin het noemde.
Bij het fouilleren na de tasjescontrole zag ze mijn verband en vroeg wat er zo dik verpakt onder zat. Op mijn antwoord 'verse hechtingen' reageerde zij, "kan het verband er af"
Na het verschuiven van het verband en het zien van de hechtingen, draaide ze meteen haar hoofd weg. Maf wijf!
Bij het taxien naar de Polderbaan dacht ik dat ik mijn zusje Gayle zag rijden... (en dat bleek ook zo te zijn)
De vlucht met Delta is goed, de stewardessen zijn over de top Amerikaans. De speech van de purser was zo uitgebreid en belerend, een beetje in de trant van 'Mind Your Step' in het kwadraat, het was alsof we al in the United States waren.
Een paar filmpjes (waaronder The Butler) en paracetamol (damn verdoving is uitgewerkt) verder en we zijn dan eindelijk in Minneapolis!
Bij de paspoortcontrole trof ik een jolige oudere douanier. 'Why in heavensname do you live in the Netherlands, what's your problem girl? Ik wilde antwoorden, maar hoorde mijn vader vanachter de gele lijn roepen "she doesn't have a husband, that's the problem"! Waar dat op sloeg... Geen idee, maar 4 employees in douaniersuniform draaiden meteen om. Thanks Dad... Embarrassing... Zucht...
Met een " have fun girl " liep ik mijn vaderland binnen.
Snel de huurauto opgehaald, even een korte stop bij Wal-Mart voor wat lekkers en eindelijk gearriveerd in het Best Western Bloomington. Aan de overkant ligt de Mall of America, één van de grootste shoppingmalls van Amerika. Heaven!!
Bij aankomst in het hotel stonden mijn vaders oude airforce buddy's al op hem te wachten. oude mannen inclusief petjes met pins, Amerikaanser kan ook niet! Ik mag van pa niet over politiek lullen, niet dat het mijn favoriete onderwerp is, maar ze zijn bijna allemaal Republikeinen in hart en nieren. Ik heb beloofd me in te houden. Hahahaha.
Na een douche, lig ik nu in een heerlijk bed en kijk nog even naar de Red Sox die hier in Minneapolis verliezen en Jimmy Kimmel. Goodnight!
Met wat wasgoed in mijn handen liep ik de trap af, waar de leuning nog niet teruggeplaatst is. Halverwege de trap stootte ik keihard mijn elleboog. Vloekend van de pijn liep ik verder en na eenmaal het wasgoed op zn plek te hebben gelegd, wreef ik om de scherpe pijn te verzachten. Bloed... overal bloed. Ik kreeg even een nervous breakdown op dat moment.
Gelukkig was Gayle er snel en zijn we naar mijn huisarts gesjeest.
Na een aantal hechtingen en verband plus een goed werkende verdoving kon ik thuis weer verder.
Toen ik mijn koffer gepakt en al in de hal zette, zag ik opeens een scheur van 15cm aan de zijkant. Pff die had de 2 verhuizingen niet overleefd.
Gelukkig zijn er in de familie Powell meer koffers en is alles op tijd goed gekomen.
Eenmaal op Schiphol nog even Thomas gedag gezegd. Eindelijk heeft hij weer eens dienst wanneer ik reis en ik reis toch redelijk vaak ;) Na een vlotte check in en een knipoog van de marechaussee (ga je lekker shoppen in New York vroeg hij), was ik achter de douane eindelijk stressvrij, zoals Erwin het noemde.
Bij het fouilleren na de tasjescontrole zag ze mijn verband en vroeg wat er zo dik verpakt onder zat. Op mijn antwoord 'verse hechtingen' reageerde zij, "kan het verband er af"
Na het verschuiven van het verband en het zien van de hechtingen, draaide ze meteen haar hoofd weg. Maf wijf!
Bij het taxien naar de Polderbaan dacht ik dat ik mijn zusje Gayle zag rijden... (en dat bleek ook zo te zijn)
De vlucht met Delta is goed, de stewardessen zijn over de top Amerikaans. De speech van de purser was zo uitgebreid en belerend, een beetje in de trant van 'Mind Your Step' in het kwadraat, het was alsof we al in the United States waren.
Een paar filmpjes (waaronder The Butler) en paracetamol (damn verdoving is uitgewerkt) verder en we zijn dan eindelijk in Minneapolis!
Bij de paspoortcontrole trof ik een jolige oudere douanier. 'Why in heavensname do you live in the Netherlands, what's your problem girl? Ik wilde antwoorden, maar hoorde mijn vader vanachter de gele lijn roepen "she doesn't have a husband, that's the problem"! Waar dat op sloeg... Geen idee, maar 4 employees in douaniersuniform draaiden meteen om. Thanks Dad... Embarrassing... Zucht...
Met een " have fun girl " liep ik mijn vaderland binnen.
Snel de huurauto opgehaald, even een korte stop bij Wal-Mart voor wat lekkers en eindelijk gearriveerd in het Best Western Bloomington. Aan de overkant ligt de Mall of America, één van de grootste shoppingmalls van Amerika. Heaven!!
Bij aankomst in het hotel stonden mijn vaders oude airforce buddy's al op hem te wachten. oude mannen inclusief petjes met pins, Amerikaanser kan ook niet! Ik mag van pa niet over politiek lullen, niet dat het mijn favoriete onderwerp is, maar ze zijn bijna allemaal Republikeinen in hart en nieren. Ik heb beloofd me in te houden. Hahahaha.
Na een douche, lig ik nu in een heerlijk bed en kijk nog even naar de Red Sox die hier in Minneapolis verliezen en Jimmy Kimmel. Goodnight!
