Dag 3 Shop till you drop

Zaterdagochtend en vandaag heb ik een bucketlist moment... The Mall of America!

Jaren geleden had ik er al over gelezen en het was mijn shopping mekka. De gordijnen van kamer 1021 geopend en daar lag dan het stuk beton waar ik graag naar binnen wilde.
The Mall of America is nu niet meer de allergrootste, maar nog best indrukwekkend groot. In het midden is er een waar pretpark en ik bedacht me dat neefje Ryan bij het zien van al deze attracties, vast wel enthousiaster mee zou gaan shoppen.
Om 10 uur was het nog rustig in the mall en hebben we de eerste verdieping aan de zuidkant verkend.
Voor mijn vader was al dat winkelgeweld een beetje too much en die is lekker boven bij een foodcourt gaan zitten.
Wat een winkels, van allerlei verschillende sports shops to college shops waar je allerlei dingen met logo van jouw college kan kopen, van de bekende retail winkels tot local shops.
Het meest aparte wat ik gezien heb is een winkel van American Girl Dolls.
Kleine meisjes komen met hun moeder binnen en kunnen een pop uitzoeken die op hun lijkt. Ogen, exacte haarkleur, sproetjes, huidskleur... Je kunt aan de hand var nummers de pop uitkiezen, kosten ongeveer $110, maar dan ben je er nog niet! Nee je kunt outfits kopen, matchend met de pop. En als je dat allemaal in the pocket hebt, dan ga je uiteraard met mini me highteaen. Met speciale kinderstoeltjes voor de pop.
Ik heb met verbazing in deze winkel rondgelopen en mijn moeder gezegd dat ik echt iets gemist heb in mijn jeugd ;)
Al met al was het erg leuk om eens rond te kijken in the MoA, maar om alleen hiervoor naar Minneapolis te vliegen... Nahh.

De rest van de middag een beetje rondgereden, maar we moesten al rond half vijf weer in het in hotel zijn voor het banquet dinner. Vijf uur aan tafel!! Geef mij maar die Spaanse eettijden. Er werd een verhaal verteld over de tijd van de heren in Bitburg in de jaren 60. Ze waren allemaal rond de 18 en 20 jaar en hadden nog nooit gereisd in hun leven. En samen met hun divisie gingen ze vaak op stap, too party get drunk and to get laid...
Ik kijk om me heen en probeer dat voor te stellen bij al die ouwe knarren... Maar als ik het laatste punt probeer voor te stellen, probeer ik heel snel dat beeld uit mn gedachten te krijgen. Mijn vader kijkt me aan en begint te lachen... Nahh Dad... I don't wanna know!!
Met veel enthousiasme wordt het lopend buffet geopend, we gaan als laatste want dan zit in ieder geval de zes al in de klok. Misschien ben ik een verwend kreng, maar dit was niet het beste buffet wat ik gehad heb. De warme worteltjes waren keihard, dat snijden al moeilijk ging en de aardappelpuree was herkenbaar aan het bordje wat er bij stond. Lang leve de lekkere lunch at Arby's.
Er werd besloten dat de volgende reünie in San Antonio gehouden wordt en met een raffle (loterij) werd de avond afgesloten. Nou avond... Om kwart voor acht waren we al weer in de hotelkamer! Op zich niet erg want zondag moeten we al rond half zeven uit te checken.
Want morgen vertrekken we naar Seattle! Eens kijken of we een sneakpreview kunnen krijgen van de Dreamliner.