Dag 4 Op naar de Dreamcatcher (...of toch McDreamy) Op naar Seattle

Zondagochtend en mijn wekker gaat al om 0500! Ik haat vroeg opstaan, zelfs nu ik in een andere tijdzone ben. Om zes uur nog even een ontbijt en dan naar de luchthaven. Check-in gaat vlot, de TSA controle wat minder. Ik ben al warmbloedig, maar dat apparaat gaf allerlei plekken aan waar ik dubbel gechecked moest worden. Het werkte, want ik koelde gauw af nadat ik gefouilleerd werd door een stekelige lesbienne. 

De vlucht naar Seattle ging vlot, helaas deed de wi-fi het niet, want dat had ik op die hoogte wel even willen proberen. Seattle oogt mooi en groen vanuit de lucht, maar de stad staat er om bekend dat er meer regen is dan zonneschijn. Bij het uitstappen is het bewolkt en ik sla alle van-de-zon-genietende-posts op Facebook vanuit Nederland maar even over. 

Met de bus gaan we naar een mega parkeergarage voor de huurauto van Alamo. De jongen achter de balie van Alamo had ik bijna over de balie heen getrokken met zn smartass antwoorden. Hij was geirriteerd dat we de upgrade niet wilden tegen meerprijs, maar hij had een Dawn met ochtendhumeur tegenover zich en tsja...dan verlies je altijd!

In de garage konden wij kiezen uit 3 autos in de categorie Full-size SUV. Vraag me niet naar de typen, maar het was mwah, mwah, wow!
Het is Wow geworden, de Ford Explorer. Het duurde wel een half uur voor we weg konden rijden, want alles, maar dan ook echt alles gaat electronisch in dat ding. Maar wat een power! En met een mega kofferbak voor al mijn shopaholic gedrag.

Ik had in Nederland al kaartjes geregeld voor de Boeing Factory Tour, want het toestel van Arke zou er namelijk nog staan en tegen de tijd dat ik weer terug ben in Seattle, is het toestel van Arke al in Nederland. Het weer klaarde in de middag op en het werd heerlijk zonnig weer!

Bij aankomst op de parkeerplaats spreken we 2 mannen uit North Carolina die het interieur van het Arke toestel hebben geplaatst. Op hun mobiele telefoon mocht ik even een sneakpreview zien van de binnenkant van het toestel. Wow, dat is echt mooi!

De tour was leuk en interessant. De tourguide had een grappig verhaal en het was gaaf om te zien hoe de toestellen in elkaar worden gezet.  Na nog een fotomomentje op de derde verdieping, zijn we op weg gegaan naar ons overnachtingsadres in Leavenworth.

Een paar maanden geleden las ik een artikel in een Engelse krant over een plaats in Amerika wat compleet in Beierse stijl in omgetoverd. En juist in die plaats had ik bij Best Western een goede rate gekregen als reisagent. We reden Seattle uit en zodra we de bergen tegemoet reden, kwam de regen met bakken uit de lucht. Ik dacht nog even aan alle BBQ fotos en bedacht me dat een zuurkool en schnitzel inderdaad goed bij dit weer pastte.

De regen stopte, maar we waren inmiddels op zo'n hoogte dat er sneeuw was. De wegen waren gelukkig wel schoon, maar de temperatuur ging in 10 minuten van 22 graden naar 3! Brrrr...

Bij het dalen zagen we al wat zonnestralen en tegen de tijd dat we Leavenworth bereikten, was het droog en weer 23 graden. De weg langs Route 2 was prachtig en ondanks de regen was er veel te zien. Veel herten gezien, al lag 75% als roadkill langs de weg. Arme bambi!

Het hotel Best Western Icicle Inn was een plaatje op zich, het deed mij denken aan een hotel in Gerlos waar ik met het werk was. Alleen dan compleet veramerikaniseerd. Jonge meiden in Beierse klederdracht werkten achter de receptie en ook al was het fake, het werkte wel.

De kamer was mooi met uitzicht op de bergen, maar toen mijn hoofd eenmaal in aanraking kwam met één van de 6 kussens, was ik vertrokken naar droomland...