Dag 5 The hills are alive in the sound of music

20 mei 2014 - Chelan, Washington, Verenigde Staten

Wakker worden met uitzicht op prachtig besneeuwde bergtoppen rulezzz! En dan ook nog eens een lekker zonnetje. Ik kijk vanuit mijn bed met het andere oog naar de tv, Goodmorning America. Ik zie een geweldige scene van Saturday Night Live waar de situatie van Beyoncé en Jay-Z op de hak genomen wordt. Haha goed begin van de ochtend.

Na een top ontbijtje in het Beierse hotel vertrekken wij naar het centrum van het stadje. Heerlijke kitsch...ik hoor Amerikanen om me heen vertellen hoe ongelooflijk Europees dit is, haha volgens mij hebben ze geen flauw benul waar het ligt of zijn ze tijdens hun 'Europa in 10 dagen' alleen in souvenirswinkels los gelaten. Ach het is wel heel leuk om te zien, op het dorpspleintje klinkt Schlagermusik en aan allerlei kleine details is gedacht.  Na het bezoek aan het centrum zijn we naar een Zalm Kwekerij gegaan. Nou ik heb wat guppies gezien, maar de Zalm was al weggezwommen. 

Bij het verlaten van Leavenworth staat er een bord met Auf Wiedersehen...details baby...details...

Via Wenatchee gaan we een deel van de Cascade Loop rijden. Het landschap bestaat uit vele heuvels met in de verte de hoge bergtoppen van de North Cascades. Overal waar je kijkt zie je appelbomen, dit is de Appel hoofdstad van de wereld. De route is echt prachtig! We hebben gepland om in Winthrop te gaan lunchen, volgens de Lonely Planet is dit stadje het bezoeken waard. Het is net als Leavenworth een stadje met een Thema. Oftewel weer heerlijk Amerikaans Nepperdepep. Dit keer geen Beiers thema, maar Western Style. Het doet mij meer denken aan die EO-serie Dr Quinn Medicine Woman. 

Het is rustig op deze maandagmiddag en we gaan weer op het advies van de Lonely Planet af en gaan eten bij The Duck Brand Inn. En hoewel de naam het niet doet vermoeden, best Mexican food in town. Ik bestel een Enchilada en het was overheerlijk.

Na wat rondgekeken in het stadje rijden we via een kleine omweg naar Chelan, waar wij zullen overnachten. Bij de Wal-mart stoppen we nog even om dat de radio in deze afgelegen gebieden uitvalt en een roadtrip zonder muziek is geen roadtrip. Daarom even een kabeltje gehaald, zodat ik mijn eigen spotify kan koppelen aan het audiosysteem van onze Ford Explorer.

Ik loop langs het schap met de wijnen en bedenk dat ik wel zin heb in een wijntje,
Met al mijn spullen loop ik naar de kassa om af te rekenen. Terwijl ik nog wat items op de band leg, staat de kassier ongeduldig te wachten. Ik verontschuldig me en vraag wat er is. Op het moment dat ik dat zeg, zie ik op het scherm staan:
"Is customer under 40?" Ik kijk hem met ongeloof aan en zeg "excuse me?!!, 40??!! Are you kidding me?!! 
Maam, its company policy... 

Ik wil wat zeggen, maar ik heb zo'n tot tien tel momentje en zoek mijn nederlandse ID kaart. Hij kijkt er naar en snapt er niks van. Ik zeg: December 29, 1977, 36 Sir!
Hij toetst het in en het scherm geeft aan APPROVED.

Er zijn momenten dat ik me op en top Amerikaanse voel, maar dit zijn momenten dat ik blij ben met mijn Nederlandse opvoeding. Fucked up zijn ze... Oh je mag trouwens wel een gun kopen bij de Wal-Mart als je 21 bent! 

Met mijn fles wijn in tha pocket, die ik nu wel kan gebruiken, checken we in bij het Midtowner Motel in Chelan Washington. Van de buitenkant kan het zo als decor van een film. Ik was huiverig of alles goed zou gaan, aangezien dit Motel te kennen gaf dat ze geen internet bevestiging kon sturen, alleen per postduif. Het kwam er als één van de beste uit op Tripadvisor en ik moet bekennen, top accommodatie voor een 2 sterren hotel. Schoon en een goed bed waar ik nu schaapjes ga tellen om morgen weer fris en fruitig de dag te kunnen beginnen.